Oprichting
vv DSE wordt op 2 augustus 1958 opgericht door een 12-tal jongens. Zij waren bijeengekomen in het café De Sportvriend met het idee om een voetbalclub op te richten. Het waren jongens van buitenaf die graag wilden voetballen maar door de afstand was het niet gemakkelijk om bij de plaatselijke vereniging (Internos) aan te sluiten en bij de boeren was er steeds minder weiland vrij om een balletje te trappen.

De naam DSV: De Sportvriend is dan ook gekozen naar het café De Sportvriend van Gerrit Roovers. Met het toetreden tot de KNVB in 1963 werd de naam DSV veranderd in D.S.E., De Sportvriend Etten, omdat er nog een club in Brabant was met de naam DSV. Het eerste bestuur bestond uit Jan Roelands (voorzitter), Kees Deckers (secretaris), Rinus Braspenning (penningmeester), Piet Mathijssen (lid) en Sjaak Oonincx.

Zowel DSV als DSE speelden de eerste vijf jaren van hun bestaan als caféclub met tegenstanders als o.a. De Spoetnik, Sengaboys en Wiga. Ook werden er diverse vriendschappelijke wedstrijden gespeeld tegen clubs met schitterende namen: Duivenclub De Eendracht, FC Sandoelse Boys en De Batavieren uit Zegge. Bij het toetreden tot de KNVB had de club al zo’n 200 wedstrijden gespeeld.

1e elftal DSV vlnr Jan van Sundert (penningmeester), Bart van Gils, Mels van Rijen, Frans van Gils, Rinus Braspenning, Ko Robbeson, Piet Mathijssen, Pauke Braspenning, Kees Mensen, Frans Mensen, Henk Robbeson, Kees Leijs, Jan Robbeson In dit elftal gebroeders: 3x Robbeson, 2x van Gils, 2x Mensen, 2x Braspenning aangevuld met Mels en Kees.

De eerste voetbalvelden
Dat waren allemaal boerenweiden met de nodige molshopen. Met de lengtes en breedtes was het aanpassen geblazen, evenals bergop en bergaf. Door DSV werd gespeeld bij Jan van Praat, Janeke Voeten en Nilleke Peijs. De velden lagen allemaal aan de Belle, nu Sprundelsebaan. en altijd maar gaan vragen of er zondags op de wei gevoetbald mocht worden.

Bij Nilleke moesten we na de wedstrijd de goals van het weiland afhalen. Op de weilanden waren 4 houten kistjes van 50 cm lengte in de grond gegraven en zondags werden de goals met houtspieën vastgezet. Als de wedstrijden voorbij was, dan moesten om de beurt 4 spelers van een elftal de goals weer verwijderen. Deze werden opgevouwen als een duimstok en plat achter de heg gelegd, en goed uitgerust werden ze voor de eerst volgende wedstrijd weer op hun plaats gezet.

Het volgende „veld“ was een wei achter de boerderij van Jack Lauwen. Dit veld zou een tussenoplossing zijn omdat er plannen lagen dat DSE binnen 1 of 2 jaar bij de Lage Banken kon gaan voetballen. De wei voldeed aan de verlangde afmetingen, maar had ook een flinke afdaling, zodat er berg op en berg af gevoetbald moest worden. Na slechts één jaar hier gevoetbald te hebben werd er weer verhuisd naar een weiland aan de Hogeweg.

Dit was een hobbelig en zeer slecht veld, maar door de inzet van toen al veel actieve leden werd er een mooie nieuwe grasmat gelegd. Door het bestuur werd besloten dat dit nieuwe veld officieel geopende moest worden met allerlei feestelijkheden en een openingswedstrijd. Deze wedstrijd werd gespeeld tegen Internos 4 en wordt door DSE gewonnen met 4-1. In 1968 verhuisde DSE naar De Lage Banken, maar bleven ze vanwege de hoge kosten trainen aan de Hogeweg.

Met de ontwikkeling van Sportpark De Hoge Neer is DSE in 1996 voor het laatst verhuisd naar de huidige locatie. DSE heeft op dit sportpark steeds meer faciliteiten gerealiseerd waaronder een kunstgrasveld, tribune bij het hoofdveld en uitbreiding van de kantine.

De wedstrijden

Het seizoen 1963-1964 was het eerste seizoen dat DSE bij de KNVB voetbalde. Gevoetbald werd er in klasse 308 waar in een verdienstelijke 2e plek werd veroverd. In het seizoen 1964-1965 behaalde DSE het eerste kampioenschap door ongeslagen de competitie te winnen. Enkele uitslagen in dat seizoen waren: Noordhoek - DSE 0-1, OLTO - DSE 0-4 en DIOZ - DSE 5-5.

Na een aantal seizoenen in de 2e klasse gespeeld te hebben werd in het seizoen 1968-1969 ten voordele van OLTO (Klundert) het 2e kampioenschap behaald. Na een tweetal seizoenen in de eerste klasse, bleek dit toch een maatje te groot te zijn voor DSE en de jaren erop werd er weer in de 2e klasse gevoetbald. Dit duurde tot 1977 toen DSE door een zwaarbevochten overwinning op HSC promoveerde naar de 1e klasse. Nadat in seizoen 1979/1980 degradatie naar de 2e klasse weer een feit was werd in het 1983 promotie bewerkstelligd door het winnen van de nacompetitie. Het jaar 1983 was voor DSE een buitengewoon succesvoljaar omdat er nog eens 3 seniorenelftallen het kampioenschap binnen haalden.

Na kampioenschappen in 1997, 2000 (met een recordaantal punten van 62!) werd in het seizoen 2010/2011 promotie naar de 4e klasse afgedwongen. Door de groei van de vereniging en steeds meer eigen jeugd werd met het kampioenschap in 2019 promotie naar de 3e klasse afgedwongen, het voorlopige hoogtepunt voor de zondag afdeling.

DSE Jeugdafdeling

De jeugdafdeling is ook opgericht in de loop van 1958. Initiatiefnemers destijds waren Sjaan Deckers en Harry vd Sanden. Veel jeugdspelers waren er toen nog niet, er werden wedstrijden gespeeld 8 tegen 8 en de leeftijden liepen toen nog al eens door elkaar. Bij de toetreding tot de KNVB schreef DSE een A en een B team in. Buiten het voetbal om werden er vele activiteiten voor de jeugd georganiseerd zoals Sinterklaasmiddagen en toneelavonden.

In 1970 werd het eerste hoogtepunt voor de jeugdafdeling behaald met een kampioenschap voor de D-pupillen met o.a. Corné Ossenblok, Jan en Wim Foesenek en Jan Braspenning.

Het grootste succes voor de jeugdafdeling werd behaald in 1976 toen het E en A-team de districtsbeker wist te winnen ten koste van Rood Wit en RBC. Mede door deze successen groeide de jeugdafdeling en kon in 1979 het 400e jeugdlid worden ingeschreven. Hoogtepunt voor ieder jeugdlid van DSE is het jaarlijkse DSE-kamp wat in 2023, het 65 jarig bestaan, voor de 35e keer wordt georganiseerd.

DSE Dames
Het eerste damesteam van DSE kon men al in 1968 bewonderen, maar omdat er te weinig tegenstanders waren en een aantal dames het niet zagen zitten ging het damesvoetbal toen ter ziele. In 1971 namen Jef van Vliet en Wil de Weert het op zich om het damesvoetbal nieuw leven in te blazen. Vanaf seizoen 1972/1973 werd er onder de vlag van de KNVB gevoetbald en de 3e klasse en werd meteen het kampioenschap en promotie naar de 2e klasse binnengehaald.

Ook in 1977 werd, onder leiding van trainer John de Weert, het kampioenschap behaald en promoveerden DSE naar de 1e klasse. Het seizoen erop mocht DSE promoveren naar de hoofdklasse die door de KNVB was ingevoerd. Door de jaren heen is het damesvoetbal bij DSE steeds populairder geworden en ook bij de jeugd. Het absolute hoogtepunt was de promotie naar de Topklasse in seizoen 2021/2022. In het seizoen 2022/2023 zijn er 4 dames en 7 meisjes teams ingeschreven.

DSE Zaterdag
DSE heeft vanaf 1973 een zaterdagafdeling. Deze is ontstaan uit wildvoetbalclub „de NS Eagles“, die destijds georganiseerd wilde gaan voetballen. De eerste contacten met DSE werden gelegd door Rinus vd Linden, Joost Voetee en Henk Beukelman. Er werd met 16 man gestart in de competitie in de 4e klasse met meteen in het eerste seizoen promotie naar de 3e klasse.

In het seizoen 1974/1975 werd promotie naar de 2e klasse afgedwongen. In dit seizoen werd er al gevoetbald met 2 zaterdag teams en vanaf 1977 met 4 teams. In het seizoen 1978/1979 werd er zelfs promotie naar de 1e klasse bewerkstelligt door de kampioenschapswedstrijd tegen De Gunners in verlenging met 6-5 te winnen. Het zaterdagvoetbal blijft populair bij DSE. In het seizoen 2022/2023 voetballen er 4 teams op voor deze mannen de mooiste voetbaldag.